Ana gökadanın beyaz ve radyo loblarının kırmızı olarak gösterildiği kümenin görüntüsü. (Ulusal Radyo Astrofizik Merkezi) Yaklaşık 260 milyon yıl önce etrafta olsaydık ve Abell 980 gökada kümesinin kalbini görebilseydik, gerçekten çok muhteşem bir şey görmüş olabilirdik.
Kümedeki en parlak gökada, süperkütlesinin faaliyetinin sonucu olarak patladı. Kara delik , uzaya radyo ışığı yayan devasa baloncukları patlatmaya devam edecek bir olay.
Yeni bir çalışmada, Hindistan'daki Savitribai Phule Pune Üniversitesi'nden Surajit Paul liderliğindeki bir gökbilimciler ekibi, radyo lobları veya bir radyo galaksisi olarak bilinen bu yeni keşfedilen baloncukların, şimdiye kadar gördüğümüz türlerinin en eskileri olduğunu söylüyor.
Ayrıca, bir çift daha genç lob bulundu. İkinci bir makalede, aynı ekip bunları aynı ana gökadaya kadar takip etti ve birleşik nesneyi çift lob çiftinin nadir bir örneği haline getirdi - bu, gökadanın süper kütleli kara deliğinin epizodik olarak patladığını düşündürdü.
Radyo lobları, patladıkları galaksilerden çok daha büyük, milyonlarca ışıkyılı genişleyebildikleri için, galaksiler arasındaki ince gaz olan galaksiler arası ortamı etkileyebilirler. Bu yapıları incelemek, bu ortamı ve aynı zamanda süper kütlenin tekrarlayan, epizodik aktivitesini daha iyi anlamamıza yardımcı olabilir. Kara delikler onları yaratan.
Radyo lobları Evrende oldukça yaygındır. Süper kütleli bir kara deliğin aktif bir fazı olduğunda ve etrafındaki alandan maddeyi slurp ürettiğinde üretilirler.
Malzemenin çoğu kara deliğe düşerken, bir kısmı kara deliğin dış manyetik alan çizgileri boyunca kutuplarına doğru hızlandırılır ve burada önemli bir ışık hızı yüzdesinde hareket eden iki jet olarak uzaya fırlatılır.
Bu jetler, galaksiler arası ortamla etkileşime giren loblara genişledikleri galaksiler arası boşluğa nüfuz eder. Bu loblar, elektronları hızlandırmak için bir senkrotron görevi görerek radyo emisyonları üretir.
Sorun şu ki, onları tespit etme yeteneğimizin ötesinde çok hızlı bir şekilde yok oluyorlar ve bizim gördüğümüz kadarıyla 100 milyon yıldan daha yaşlı hiçbir şey bulunamadı. Bununla birlikte, bu tür kalıntılar, oluştukları koşullar hakkında değerli bilgiler kaydedebilir.
Paul ve meslektaşları, hayatta kalmalarını uzatması muhtemel bir ortamın, düşük kütleli ve sessiz bir gökada kümesinin sıcak, rahat ortamı olduğunu varsaydılar.
Hindistan'daki Dev Metrewave Radyo Teleskobu'nu kullanarak tam da böyle bir ortam için galaksi kümeleri aramaya gittiler ve yaklaşık 2 milyar ışıkyılı uzaklıkta bulunan Abell 980'de bir tane buldular. Orada, 1.2 milyon ışıkyılı mesafeyi kapsayan, yaklaşık 260 milyon yaşına kadar yaşlanabilecekleri loblar olan soluk radyo yapıları tespit ettiler.
Sonraki, lobların nereden geldiğini belirlemekti.
İkinci bir makalede, Krishna ve meslektaşları, onu kümedeki en parlak galaksiye kadar takip edebildiler. Şimdi, Abell 980'in merkezinde bulunabilir; ancak Krishna ve ekibi, her zaman bu konumda olmadığını gösterdi. 260 milyon yıldan fazla bir süredir, ilk lob çiftini yaydığı konumdan 250.000 ışıkyılı kadar göç etti.
Küme merkezinde bir kez, gökada tekrar patlayarak ikinci bir lob çifti üretti. Gökbilimciler, bugüne kadar, çift-çift radyo gökadaları olarak adlandırılan iki çift radyo lobuyla bağlantılı olan sadece birkaç düzine gökada örneği buldular.
Abell 980'deki iki lob çiftinin ana gökadası, lobları ayırarak göç ettiğinden, Krishna ve ekibi bu gökadaları 'müstakil çift-çift radyo gökadaları' olarak adlandırdı. Ayrıca çift-çift radyo galaksilerinden bile daha nadirdir; Araştırmacılar, sadece iki adayın daha rapor edildiğini ve bu keşfin şimdiye kadarki en makul örnek olduğunu söylüyor.
Gelecekteki, daha hassas radyo gözlemleri, süper kütleli kara delik patlamalarının tekrarlayan doğasına ışık tutmaya yardımcı olarak daha fazla örnek verebilir.
İki gazete şu anda basında Astronomi ve Astrofizik ve Avustralya Astronomi Derneği Yayınları , sırasıyla. bulunabilirler burada ve burada .