(NASA/SOHO) Güneş çok yoğun bir dönemde olabilir. Yeni tahminlere göre, faaliyet döngülerindeki bir sonraki maksimum, gördüğümüz en güçlülerden biri olabilir.
Bu, NASA ve NOAA'nın resmi güneş hava durumu tahminleriyle doğrudan çelişiyor, ancak ortaya çıkarsa, bilim adamlarının yıllardır üzerinde çalıştığı güneş aktivitesi döngüleriyle ilgili bir teoriyi doğrulayabilir.
'Bilim adamları, güneş lekesi döngülerinin hem uzunluğunu hem de gücünü tahmin etmek için mücadele ettiler çünkü döngüyü yöneten mekanizma hakkında temel bir anlayıştan yoksunduk,' dedi güneş fizikçisi Scott McIntosh ABD Ulusal Atmosferik Araştırma Merkezi'nden.
'Tahminimiz doğru çıkarsa, Güneş'in iç manyetik makinesini anlama çerçevemizin doğru yolda olduğuna dair kanıtımız olacak.'
Güneş'in aktivite seviyeleri aslında oldukça değişkendir ve aktivite döngüleri manyetik alanı ile bağlantılıdır.
Her 11 yılda bir Güneş'in kutupları yer değiştirir; güney kuzey olur ve kuzey güney olur. Bu döngüleri neyin tahrik ettiği net değil, ancak kutupların güneş maksimumu sırasında manyetik alan değiştiğinde değiştiğini biliyoruz. kutuplarda en zayıfı . Kutuplar değiştiğinde, manyetik alan zayıflar ve bir sonraki kutup anahtarından önce tekrar yükselmeden önce güneş aktivitesi azalır.
Güneş'in manyetik alanı onun etkinliğini kontrol ettiği için - güneş lekeleri (güçlü manyetik alanların geçici bölgeleri), güneş patlamaları ve koronal kütle püskürmeleri (manyetik alan çizgilerinin kopup yeniden bağlanmasıyla üretilir) - Güneş'in yüzeyi boyunca düşük bir manyetik alan olarak adlandırılır. güneş minimumu.
Genel olarak, güneş aktivitesine dikkat ederek ve gerçekleştikten sonra çalışarak güneş minimumlarını izleriz. Bu metriğe göre, en son güneş minimumu Aralık 2019'da gerçekleşti . biz şimdi25. güneş döngüsükayıt tutma başladığından beri, güneş maksimumuna doğru ilerliyor.
NASA ve NOAA'ya göre, Temmuz 2025'te güneş lekesi zirvesi yaklaşık 115 güneş lekesi ile sessiz bir maksimum olması bekleniyor. Bu, güneş lekesi zirvesi 114 olan Güneş Döngüsü 24'e oldukça benzer.
Ancak McIntosh ve meslektaşları farklı düşünüyor. 2014 yılında, kendisi ve meslektaşları bir makale yayınladı 22 yıllık bir döngüde Güneş'le ilgili gözlemlerini anlatıyor.
Bu, uzun zamandır, kutupların başlangıç konumlarına döndüğü tam güneş döngüsü olarak kabul ediliyordu, ancak McIntosh ilginç bir şey fark etti. Yaklaşık 20 yıl boyunca, koronal parlak noktalar olarak adlandırılan aşırı ultraviyole ışık titremeleri, kutuplardan ekvatora doğru hareket ediyor ve ortada buluşuyor gibi görünüyor.
Bu parlak noktaların orta enlemlerdeki hareketi, güneş lekesi aktivitesiyle örtüşüyor gibi görünüyor.
(Scott McIntosh/NCAR)
McIntosh, bu parlak noktaların Güneş'i saran ve her 11 yılda bir kutuplardan ekvatora doğru yayılan manyetik alan bantlarıyla bağlantılı olduğuna inanıyor.
Zıt kutuplara sahip oldukları için, ortada buluştuklarında, araştırmacıların 'terminatör' dediği şey, birbirlerini iptal ederler. Bu sonlandırıcı olaylar, bir güneş manyetik döngüsünün sonunu ve bir sonrakinin başlangıcını işaretler.
Ancak her zaman tam olarak aynı miktarda zaman almazlar. Bazen bu bantlar orta enlemlere ulaştıkça yavaşlar, bu da sonlandırıcı olaylar arasındaki zamanın uzunluğunun değiştiği anlamına gelir. Ve ekip, sonlandırıcılar arasındaki sürenin uzunluğu ile takip eden güneş maksimumunun yoğunluğu arasında bir korelasyon olduğunu fark etti.
'Sonlandırıcı olayların 270 yıllık uzun gözlemsel kaydına baktığımızda, sonlandırıcılar arasındaki süre ne kadar uzun olursa, bir sonraki döngünün o kadar zayıf olduğunu görüyoruz,' dedi gökbilimci Bob Leamon Maryland Baltimore County Üniversitesi'nden.
'Ve tersine, sonlandırıcılar arasındaki süre ne kadar kısaysa, bir sonraki güneş döngüsü o kadar güçlü olur.'
Sonlandırıcılar arasındaki süreye dayalı olarak kaydedilen en uzun döngü, 15 yıldan fazla süren Güneş Döngüsü 4'tür. Ünlü izledi Dalton minimum – yaklaşık 14 yıl süren Solar Cycle 5'te sadece 82 güneş lekesi ve Solar Cycle 6'da 81 güneş lekesi olan bir zirve.
Ancak daha kısa güneş döngülerini - 11 yıldan daha kısa olanları - 200 güneş lekesinin çok üzerinde zirvelere sahip maksimumlar takip ediyor.
Güneş Döngüsü 23, McIntosh'un ekibinin metriğine göre oldukça uzundu. Yaklaşık 13 yıl sürdü. Ve Solar Cycle 24, kendisinden önceki döngülerden çok daha sessizdi. Ama aynı zamanda gerçekten kısaydı, 10 yıllık işaretin altına girdi. Takımın analizleri yerindeyse, 2020'lerin ortalarına kadar çok sayıda güneş lekesi içinde olmalıyız.
Bunu öğrenmenin tek yolu var - bekleyip görmek zorundayız. Ancak McIntosh ve ekibi, Sun'ın etkinliğine ilişkin yorumlarına güveniyorlar. Ve eğer haklılarsa, bu bize Güneş'in nasıl çalıştığını anlamak için yepyeni bir araç seti verecek.
'Tarihsel kayıtlardaki sonlandırıcıları bir kez belirlediğinizde, örüntü bariz hale gelir,' McIntosh dedi .
'Topluluğun tahmin ettiği gibi, zayıf bir Güneş Lekesi Döngüsü 25, bu noktaya kadar verilerin bize gösterdiği her şeyden tam bir ayrılma olacaktır.'
Araştırma yayınlandı Güneş Fiziği .